12 Mayıs 2009 Salı

Ne adamdı o , sahici ellerinde

Dalgın bakışlarına sızmış bir gayretti

İnce zamanları harmanlayan

Güne mahkum aldırışlardan uzak

Çatlayan bir iniltiydi kaçtığı her bir söz

Uzak bir selam belki

Ya da yerlilerin girmediği vatan

Doya doya yıkanan gözleriydi.

Şartsız kefil gecelerde

Adamdı; Bin türlü engerekler

Çöreklense de , adamlığını hiçe sayıp

Çarpışırdı korkularını kendine saklayarak

Gizemli bir ıslıkla haber verip yargıcıya

İlk mührü taşırdı , son nefeste teslim

Zaman alnına kazınırken mukaddes emaneti.

Gözleri zafer , kaleye çakılan bir bayrak sanki.

Hiç yorum yok: