Ay'a seslendim şöyle bir
Işıklar söndü,gece çıplak kaldı.
Mavi bir kuş oldu zamanı taşıyan ulak
Geriye hüzünlü bir bakış,büyümüş bir çocuk kaldı
Açılıp saçılan koca bir yürek oldu ay
Oysa cesaretim yoktu geceyle yüzleşmeye
Boynum bükük,içimi dökerken heceye
O,geceyi çoktan koynuna aldı
Ağladım;35'lik bir damardan aktı özlemlerim
Sivridil bir kalemle yaraladım kendimi
Ay görkemiyle ışıyorken öylece
Kuşlara ısmarladım aşka dair bir haber
Gece solgun,gece suskun,ay aydınlık
Bense hep sitem,hep karanlık
Bekliyorum,çözülsün dilim,konuşsun kuşlar
Özlemlerim ağarsın,bulutları dağıtarak
Çocukluğum!..Azad et beni düşlerimden
Ümidi uyandırayım tekrar yalnız gecelerde
Ay kuşatsın benliğimi,örtsün karanlıkları
Aşk gelsin,tutsun ellerimden...
Durulsun gözyaşlarım.
21 Mart 2009 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
Good blog.
Portugal
Yorum Gönder