AYN-I GAYB

seferi bir gözdünüz
kıyılar ondan dalgalara yazıldı,bedellerdi kârı
yumdunuz dört kuşak yoktu önünüzde
kalkmıştı tüm sınırlar ve yoruldunuz
konuşan dil eyleşen eldi sizi böyle dağıtan
saydam camlarda gördünüz ilk kez
her şeyin aynı gibi isminde ayn-ı gârib olduğunu
sezgiler biçtiniz söz yerine uryan akla
ilâhi sırlardı eşyayı bir başka delip geçen
ne çalıştınız ne didindiniz aramakla bulunmayandı gözleriniz
oysa düş çoktan kamaşmış uçuyor,
saçılıyordu bir gelinden daha mahrem
his alabildiğine mesut kalbler mutmain
yönsüzlük narası sanki, şeksiz ve şüphesiz
bir nazarda somutlaşırken
değdiği her perdeyi aralayıp
aynı resim,aynı şenlik,aynı hazan
bir çocuk yine uyumakta
bir bahar her bahar yine doğmakta
bir insan telaşlı yürümekte
bir güneş yine batmakta ve
bir kadın:ismiyle müsemma bir anıt gibi
halâ,halâ ve yine halâ her gelende
dolu bir bakış,kapsamlı bir birlik beklemekte...