biçimsiz bir kopuştu
seferlerde uzayan yollar
ardışık bir düzen
ya da bilindik dokunuşlar
şehirler örter yanlızlığı
unutulmuş arzın melekleri
gurbet sunar yurtsuz çağa
azalarca varılamayan
ne gitmesi ne kalması
umudu yetmiyor yeşertmeye
yüklenmiyor artık mahir sözler
hayal insanlığından bezmiş
kör dil bir ağıt bile
tutunamayıp kalanlarda
isyanı sarpa sarmış
gören yok dizler dermansız
duyuyorum sanki hatıralar alev alev
eriyip zaman,üstüne bir şey konmadan
kanıtlıyor ağlayan gözlerin
geçmiş günlere yandığını
budanmış yıllar,yollar iz peşinde
bir sürü kilit ölüm açık kapı
çağım ağlıyor şimdi
gelişinde yön kalmamış kimliksiz gidişlere
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder