MUM'UN "BİR" HALİ

toy bir akıştı hikayemiz
gözlerden ırak serin kuytu bir nehir.
bir mum misali tutunduk sevgimize
kenar-köşee sızmayarak.

uzaktı yarınlar,günler ılık bir şarap
içimizde yanan mumdu direkleri taşıyan
mumun görünen alevinden öte
yarınlar -şimdilik- bizden uzaktı.

büyüdük aşkımızı büyülterek
saydam oldu,eridi mum,alevinde
gelecek de geldi;alevin hasretiyle
şimdi yeni iki çift göze dayandık.

titredi mum; yol uzun,yük ağır
ağladı aşk ellerle kavuşarak
bedeller sustu o an,vefanın kefaletinde
taşıdı ümidi berrak ve serin,güvenli sahillere.

mum yandı,hiç sönmedi
korkmadı ezel ve ebed şerbetinden
kader yazılmış günleri tüketirken
yaslandı toyluğun ilk muştusuna.

eridi mum,karıştı bu bütüne
unuttu baş nerde,son neden gelmedi
dağıldı sevgi,yekten çıkıp tüm aleme
yandı,ışıdı,sindi ve koktu...