bizler çocukluğu sokaklarda geçmiş bir grup mazur
sizler makul sebeplerle saçmalamayı bilmeyenler
onlar arada kalmış kehribar kokusu
uçlar her şeyin en dayanılmaz,görülmeyen tutkusu
sizler aldanmadınız mazeretlerden yılmayıp
bizler coşkulu küllerde savurduk çocukça şarkılarımızı
onlar sorularıyla bozarken efsun yemiş sahneleri
dertler uçsuz bucaksız bir nehrin akmayan kirli tortusu
bizler yıkadık geçmişleri,görünmeyen sebeplerdi perde ruhumuza
sizler direndiniz hep biraz fazla,biraz şımarıkça
onlar iki büklüm umutlara kanca atınca
düşler sustu,yol aldı gerçekler büyüyerek acının kucağında
sizleri etkilemedi gerçeklik dünyası ki;çokçası gerçektiniz
bizler yalpaladık,sanki biraz kaybettiğimiz saflığımızdı
onlar tepkisizlik sundular her duruma,farketmez
inançlar geçti yalnız düşle gerçek arası köprülerden
bizler büyüdük biraz çocuk kalarak
keşke sizler de tatsaydınız bir anlık mola,bir mazur gülüş
onlar yaşamayı bilseydi,nefes almaktan öte
birleşirdi,düş,akıl ve his şerefli bir dizede.
31 Mart 2008 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder