10 Mart 2008 Pazartesi

YİTİK BİR ARAYIŞ BENİMKİSİ

Bir ekmek çıkınıyla düştüm yollara
Düşünmedim pabucumdaki delikleri
O zamanlar şahlanmıştı arzularım
Sürdüm ruhumu mühürlenmiş beldelere

Karşıma ne çıkarsa kabulüm
Sarsa da etrafımı zamane delileri
Cengizin atlıları talan etse de bedenimi
Söz verdim bir kere,artık dönemem geri

Yabancıyım en çok şimdi mazime
Yok hükmünde benden kalanlar
Şimdilik tek arkadaşım
Bir ekmek çıkınıyla avunan gündelik telaşlarım

Bazen gurbete düşmek de güzel
Kaybolmak lâ-mekanda
Arzularım hep yollara hasret
Yürüyor acıyı göze alarak

Acıyorum,ruh ve beden,bütün olarak
Dağılıyor duyularım dört bir yana hiç bir şey duymayarak
Savruluyyorum korkusuzca kaderin kucağına
Bir adım yok artık,söz verdim dönemem geri.

1 yorum:

Unknown dedi ki...

genel bir değerlendirme yapmak gerekirse. şairimizin şiirleri genellikle bir parça-bütün, umut-umutsuzluk, sevgi ve umut, ayrılık ve vuslat gibi temaları başarıyla işliyor. herşeyden önce çok samimi olduğu aşikâr. belli ki klasik şiirimizle modern şiirimiz arasında güzel bir köprü kurulmuş. bütün bunların içindeki tasavvufî lezzetler de ayrıca tad veriyor. kendisini takip edip tabii kabul ederse yorumlarımı yazmak boynumun borcudur bundan böyle :)