BEKLE BENİ ÖLÜM

çıplak ayğımdı soğuyan
teneşire çok kez değdiğinde başım
oysa hazır değildi bir çok şey
gerilerde suskun bırakışlarım
an ötesinden,zaman eritirmi diye sordum
ayrılışların günce yanlızlığını
ya da unuturmu insan
yıllarca tozlanmış bunca garip hatırayı
ayaklarım evet soğuk ve pes
eteğini çoktan çekmiş yarınlardan
burulmuş ve dizginlenmiş,mekanlar yol ötesi
ruhum uçsada aralı gözlerim
benden kalanlara dair
küçük bir el yada büyümemiş bir söz belki
arafta tutan gölgemi
çekiyor çekiyor şuurum amaçsız
sallanıyor ölüm ve oluş arasında zaman
resimler soyunuyor gözlerim kapalı
dört başı mamur geçmedi ömrüm ne zarar
la mekanda da yankılanır bilirim
güneşin dansı,ayın şarkısı
buna rağmen cazibmidir
doğumla gelen ilk sancı
korunaklı bir tutunma
biraz hayret biraz neşe
kapılar berzahta söyler sırrını
ölümle tanışınca doğumum
toprak altı,ruhun macerası...