uzun ve yoksun hikayelerde
kahramanlarla avundu ayakaltı caddeler
kelepçeler sustu aklın maverasında
sıradanlıklar kırıldı,muzipçe ve korkusuz
ufuklar dar,günler görünür
dolaysız,adımlarda seslenen
sıradan ev sıradan tüm caddeler
mevzular belirgin bir sonradan beklenen
uzun ve yoksun hikayeler,ruhumuzu tazdik eden
estetik ve düşüne çağıran aralıklarda
bir cümle belki atışları sıklaştıran
kahramanlar inanç dokur titrek ışığın gölgesinde
aylin bir başka suret,hakan bir başka bu tabloda
sanki yeryüzüne değmez hiç böyle yüzler
bizmiydik etrafımızı göremeyip kayıpta
hikayelermiydi gerçek,çevremizi didikleyen
olunmaz saçıyor hikayeler
yaşamdan gökkuşağı aşıran bir oluk,bir sancı
teslimiyet sussada,gönlün tahtın muradı
renklerle aydınlanan bahçelere girmektir...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder