SENSİZLİKTE ARARIM SENİ

sen solumasan kirpiklerimde
kırpmam öylece donsun zaman
cadde sussun,çocuk eğleşsin
ben durayım gidişler ağlamasın
sen sormadın başıboşluğumu
nicedir aşkın uğramadığını,dertlerden korkup
kalbimin durduğunu,alnımın yorulduğunu
bakmadın çünkü tâkâtsizdi bakışların
gereksiz mecralardı seni yoldan çıkaran
denizler uzaktı,gözlerinde ufuk
bu yüzden takılı kaldı bir film şeridinde öykün
duvarlar aslında yıkılmadı üstüne
sadece bir zaman aldatmacası
----------- o ----------------
sen beni düşünmezken
uzaklaştı tüm inançlarım
törpülendi içimde kavruk yaz sıcakları
ağladım,mahşeri bir uğultuydu sesim
gözyaşlarım bulandı hasrete
kimseler değmedi,duygularımdı nöbetçi erler
gözlerin bana değdiği yerde,yanlızdı sabahlarım
masum değildi bakışlar
belki ürkmüştüler sensizliğimden
çünkü yarımdı her sözüm,şüphe sarmıştı dört bir yanımı
yokluğum eksiklik değildi sende,yokluğunu düşünen bir ben olarak
üstünde eski bir palto gibi iş göresi bir eldi
varlığınla örtüşen
üşümüyordun yokluğumda
öyle sıcaktı ki izlerim
sormadın anlamlı bir direnişti
oysa sana her sırt çeviriş
sitem umursamaktır,bir nokta kadar olsada
umursamadın lâkin içimde devasa
bir güldikeniydi,düğün sofrasından arta kalan
bir ah çekme hayata,belki biraz isyandı
sen avunurken kendinle
bana sensizliğe açılan bir yol
kahverengi bir hüzün
çokçası ağlamak kaldı...