uykuda kabaran kinim
günlerime karışmak niyetini
önceden sezmiş olmamla beraber
tutuk ellerim ve haps olmuş sahibine
ellerim diken suyu
kanıyor dokunduğu her bir yüzde
ellerim yine cefa yine vefa
dirençle eritti kelepçeyi
beyaz bir gül artık rüyalarım
ölüm okşarken yüreğimi
onlar çoktan örmüştü
affolmuş yeniden sabahları...
30 Nisan 2008 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder