MAHFUZ

doğrularından pişman kadın
kayıp giden zamanlar kuralların çiğnediği
bir sorgu tamlamasıyla mimlendi kaf dağları
yıkıcı bir arzu artık hedeflere kitlenen

kadın yorgun yetişme pahasına,son sûr'a varmadan
cennet-mekan köşklere yordu tüm belaları
alnında yazılmamış öyküler biriktirip
kendinde sırladı geçmiş zamanları düşünmeden

biliyor,olunacak nesiller rahminde peydahlanan
kimbilir kaç düello sahnesi geçmiş üzerinden
kaçmak çözümsüzlük,belki ani kırılmalar
doğacak olan gelir mi yatağını acıtmadan?

çatladı toprak,filizler terennümde "hayy" faslı yaşamın
solgun değil kaderin paylaştığı
susuz çöllerde belirse de bir lokma,biraz sevinç
geceler serapsız aşklara serdi tutkulu endamını

örtücü kadın yüzyılları örttü ifritlere göstermeden
sağıldı,sorgulandı,sınandı hep;benliğiydi dürülen
uzletler yakışır bir çift göze,yalnızlık
elleri var kadının hoyratlarca görülmeyen

itminan meyletti çok kere kadına
neden yazgısına düşen hep sabırdı.
kızmadı üstelik,meleklerdi habercileri
avuttu hep onu,o en güzel yaradılışta.